Komora czwarta

Komora czwarta jest jedną z przestrzeni płynowych układu komorowego mózgowia, powstałych przez poszerzenie światła pierwotnej cewy nerwowej. W przypadku komory czwartej jest to poszerzenie światła cewy nerwowej w obrębie tyłomózgowia. Ma kształt namiotu, który swoim szczytem wcina się w móżdżek w miejscu zwanym wierzchem. Ścianę przednią tworzy dół równoległoboczny. Sklepienie jest utworzone w części przedniej przez zasłonę rdzeniową górną, parzyste konary górne móżdżku. W części tylnej tworzą go grudka móżdżku, parzysta zasłona rdzeniowa dolna, taśma naczyniówkowa komory czwartej i zasuwka. Komora czwarta posiada kilka zachyłków: zachyłek boczny położony na powierzchni podstawnej mózgowia między kłaczkiem, migdałkiem, konarem środkowym móżdżku oraz rdzeniem przedłużonym. Częściowo przykrywają go włókna nerwu IX i X. Z zachyłku bocznego przez otwór boczny komory czwartej wydostaje się część splotu naczyniówkowego zwana koszyczkiem Bochdaleka. Zachyłek wierzchu jest ograniczony od góry zasłoną rdzeniową górną, od dołu grudką robaka, od boków konarem górnym móżdżku i zasłoną rdzeniową dolną. W dolnym końcu komory czwartej mogą występować dwa drobne zachyłki przedzielone zasuwką: przedni tzw. komora Arancjusza i tylny tzw. zachyłek pozazasuwkowy. Komora czwarta komunikuje się przez wodociąg mózgu z komorą trzecią, przez kanał centralny rdzenia przedłużonego z kanałem centralnym rdzenia kręgowego, przez otwór pośrodkowy i dwa otwory boczne z przestrzenią podpajęczynówkową mózgowia.